The Two Boys.

Israël.

Misschien kennen jullie het verhaal nog van Israël Ndoro.
Tijdens mijn eerste bezoek met de Mobile Clinic vonden we hem, opgesloten in een bloed heet lemen hutje met ijzeren dak.
Zijn moeder was op zoek naar hulp voor hem en we vonden haar tijdens ons bezoek in Kwale bij de dispenserie. (soort consultatie bureau).
Dit zijn plekken waar de A.P.D.K. de kinderen vind.

We namen de moeder Rachel mee terug naar haar hutje, ze had er al 2 uur lopen op zitten.

Israël vonden we hangend in een aftandse rolstoel, zwaar gehandicapt.
1 kindje hing aan moeders rokken, 1 kindje was naar school en de andere was ook gehandicapt, hoewel in mindere mate.
Dit kindje is in de tussen tijd geopereerd aan zijn klompvoet.

Dit beeld bleef me achtervolgen en ik besloot er voor te zorgen dat er een behoorlijke rolstoel voor Israël zou komen.

Nou, het is gelukt.

Afgelopen maandag brachten we een onaangekondigd bezoek aan de familie ver in de bush.
Eerst konden we het niet vinden, tja bij welk struikgewas moet je rechtsaf en welke heuvels moet je dan nog over.
Een vriendelijke dame stapte bij ons in de ambulance en wees ons de weg.

Israël zag er goed uit.
Zijn nieuwe rolstoel wordt intensief gebruikt en van de andere is heel inventief een stoel gemaakt.
De moeder Rachel was blij ons te zien, en de jongen staat op de lijst voor speciaal onderwijs in Mombasa.
Hij zal dan intern verblijven en de juiste zorg krijgen zoals intensieve Fysiotherapie.
Tevens is hij officieel geregistreerd als “disabled” en zodoende krijgt de familie 20 euro per maand om een beetje lucht te krijgen en het leven net iets aangenamer te maken.




FRANKIE.


Frankie, een albino jongen, ook zo'n verhaal apart.

Tijdens de Mobile Clinic ronde in de regio Mariakani vonden we hem op een school.
Hij zat er achteraan in de rij geduldig op zijn beurt te wachten, samen met zijn moeder.
Hij had vreselijke brandwonden in zijn gezicht,en 1 oog is heel slecht.
Wat moet je dan?
We hadden niets bij ons en konden alleen tips geven zoals het dragen van een hoed, lange mouwen en een broek met lange pijpen.

's avonds op onze overnachtingsplek zocht ik op internet en vond de Afrikaanse Albino stichting in Nederland.
Toen ik terug was van deze reis, heb ik onmiddellijk contact opgenomen en het resultaat is daar.
Na 9 maanden is de toezegging rond en eens eerste partij zonnebrand factor 50 heb ik al mee genomen.
De rest zal worden verscheept.
Hierdoor konden we Frankie en zijn ouders blij maken met een eerste gift speciale zonnebrand.

Tijdens de outreach met Kwale Eye Hospital waren we mee en in de buurt.
Op de terugweg bij een benzinepomp stonden Frankie en zijn leraar ons op te wachten om de eerste zonnebrand mee te krijgen.

2 succesjes geboekt, je hebt een lange adem nodig maar het komt er!

Kwaheri Carla.