Ongeloof.

Ongeloof.




Woensdag ochtend na het ontbijt werden Hermien en ik door de chauffeur van het ziekenhuis opgehaald.
Het is ondoenlijk om met de tassen met zo'n 50 kilo aan instrumenten de matatu in te stappen.

De kamer jongen ging al bijna door zijn rug toen hij trachtte de tas op zijn schouder te nemen, alsof het een gewone vakantie koffer is.

Nee wij zijn geen zich vol etende en drinkende vakantiegangers omdat het all inclusive is, maar zitten in dit resort omdat het de goedkoopste optie voor ons was om hier te komen.
Wij begeven ons eigenlijk liever onder de Locals.
Het ontbijt nemen we hier en als mogelijk het avond eten, dus aan ons zijn ze niet veel kwijt.

Toen we eenmaal in de auto zaten bedacht ik me om naar de markt te gaan, ik wilde namelijk de kinderen van de revalidatie bij de A.P.D.K. alvast verblijden met fruit.

Samuel onze vriend (hij is apotheker) en de chauffeur van het ziekenhuis zijn de markt op gegaan om op jacht te gaan naar fruit, als wij dit doen worden er meteen Mzungu prijzen gehanteerd en je betaald dan vele malen meer.

Voor omgerekend 10 euro had ik 65 bananen, 4 grote watermeloenen en 30 sinaasappels.

Toch kon ik het niet laten om een lekkere ananas te kopen.
Kunstig houden ze de ananas vast bij het groen en met een heel scherp mes wordt de schil er af gesneden en de ananas in parten in een zakje gedaan, er komen geen blote handen aan te pas.

Het onderhandelen kon beginnen, en dat is een spel dat je mee moet spelen.
Start 200 shilling voor 1 ananas (ca. 1,80 euro), maar ik vertelde de jongens dat wij hier vaak komen en werken en dat ik geen Mzungu prijs wilde betalen, maar een locale prijs verdiende.
Uiteindelijk kwamen we uit op 50 shilling!

Hierna door naar het ziekenhuis waar de beide mannen moeite hadden om de tas te versjouwen.

Bij de directeur aangekomen, we werden onmiddellijk herkend als the dutch nurses en werden we hartelijk ontvangen.

Er werd druk geopereerd omdat de artsen 1 maand hebben gestaakt voor betere werk omstandigheden.
Dit kun je je bij ons niet voorstellen, een maand niet opereren buiten de acute zaken om.

Wij hebben in een converence kamer alle instrumenten uitgestald op specialisme en toen kon het beginnen.

Eerst de directeur die zijn ogen uit keek.
Toen de orthopeed binnenkwam, trokken zijn ogen meteen naar het orthopedie instrumentarium zoals de merg pennen opboor sets en de bij behorende zaken, wat een geschenk!!

Hierna de nefroloog en het hoofd van de O.K.
Oh, wat zijn ze blij met de spullen.
De dame van de sterilisatie afdeling zal er heel wat werk aan hebben om alles te beschrijven, en daarna wordt het ingegraveerd.

Wij hebben de toezegging gedaan om in Februari terug te komen en met de orthopeed workshops te geven voor het O.K. personeel.

Hermien had al handleidingen van het instrumentarium op een u.s.b. stick gezet zodat ze zich alvast kunnen in lezen.

Al met al een zeer geslaagd bezoek met vele blije gezichten.

Vanmorgen (donderdag) werden we gebeld of we in februari ook bijscholing willen geven aan 2 andere kleiner ziekenhuisjes in Kwale en Mzambeni, dit ligt iets buiten Mombasa.
Natuurlijk willen we dit doen, hoeveel meer kennis, hoe beter.


Hierna door naar de A.P.D.K.
Er hadden ons berichten bereikt dat het in financieel zwaar weer zit.

We werden allerhartelijkst ontvangen door Leah, de hoofd administrator, en Salim, het hoofd van de Mobile Clinic, ze waren zo blij ons te zien.

Na wat over en weer praatjes lieten we haar aan het woord.
Wij hadden al een lijst met punten en aanbevelingen gemaakt om ze te proberen te steunen, en met ideeën op weg te helpen.

Direct kwam het hoge woord er uit dat ze inderdaad in financieel zwaar weer zitten.

Anneke en Hanneke, ook 2 vriendinnen die hier komen, hebben vorig jaar met veel sponsorgeld een transport fonds opgericht.
Met dit geld kunnen de kinderen en ouders uit de bush gehaald worden en zo met openbaar vervoer naar Mombasa komen om te worden behandeld.

Zonder deze bijdrage komt een deel van de kinderen anders niet voor hun behandeling omdat de ouders de vervoerskosten niet kunnen betalen.

Nu dient het feit zich aan dat door dit transport fonds en de posters die we in het voorjaar overal hebben opgehangen er een verdubbeling van operaties is gerealiseerd.
Op zich natuurlijk een prachtig resultaat maar......

De FABEL dat de kinderen gratis worden geopereerd, hebben wij ook in het voorjaar aan mensen verteld omdat dit ons was medegedeeld.
Wij weten echter niet meer door wie.

Wij hebben rekeningen ingezien en een kind opereren aan twee klompvoeten kost in totaal, en dan heb je het over operatie, huisvesting, voeding etc. etc. over ca. 520 euro.
Het kind verblijft dan soms enkele maanden bij de revalidatie.
Een enkelzijdige operatie is dan de helft dus ca. 260 euro.

NIEMAND heeft zich ooit gerealiseerd dat dit prachtige middel van het transport fonds hen bijna de das om doet.

Ook hebben ziekenhuizen de prijs op geschroefd.

Gelukkig heeft het ziekenhuis nu een samenwerking met het Coast General Hospital waar we vanmorgen waren.

Al met al een beroerde situatie, waar met man en macht aan wordt gewerkt om het ten goede te keren, dit zal wel zijn tijd nodig hebben.

De Mobile Clinic zal zeker blijven bestaan omdat dit hun hoofd activiteit is, namelijk de kinderen uit de bush halen en hen laten opereren en revalideren.

Wel zal er gekeken worden om de Mobile Clinic te verminderen en niet meer iedere week te laten rijden.
Ook worden de mobilisers (locale vrijwilligers) meer ingezet en geschoold.
Er zal ook op andere manieren naar sponsoren worden gezocht, en wij hebben geadviseerd om ook de social media te gaan gebruiken zoals Facebook, Twitter etc.

Na dit serieuze gesprek hadden we een aantal verrassingen voor ze, een gave na zoveel ellende.

De 2 laptops die mee zijn gekomen, een sponsoring door een specialist uit mijn ziekenhuis.
Leah was even uit haar kamer en toen heb ik gauw 1 laptop op haar bureau gezet.

Toen ze terug kwam kon ze alleen maar kijken met de handen voor de mond.
Totale verbijstering, zo'n grote wens vervuld waar we het in het voorjaar over hadden, maar niet te betalen voor hen.

Ook had ik u.s.b sticks mee en een solar oplader.
Jullie begrijpen wel, grote dankbaarheid aan de sponsoren.

Dick en Mark, God bless you, of ik dit over wilde brengen.

Hierna de zaden, ja het leek wel Sinterklaas.
Natuurlijk gaan ze met een groenten tuintje beginnen, op kleine schaal en in zakken en tonnen een soort Mobile Garden.

Hierna nog de knuffels, potloden, stiften en nog veel meer.

Het was een spannende meeting, maar we hebben goede hoop en vertrouwen dat alles goed zal komen.
Dit zal natuurlijk wel tijd nemen.

After bad times come the good times! We hope so.

Ook hebben we leuke geld busjes meegenomen.
Bedacht door de A.P.D.K., een nieuw conservenblikje als spaarpot met foto's van de kinderen er op.

Dus,wie een idee heeft om ze ergens neer te zetten mag me benaderen.
Wij zagen ze bij de kassa van de supermarkt staan.

Hierna de kids blij gemaakt met het fruit, ze gingen net aan tafel voor het avondeten.

Tevens het restant geld achter gelaten van de jam actie, zo kan er nog meer fruit en groente worden gekocht.

Het was weer een crime om door de avondspits van Mombasa van de ene kant van de stad naar de andere kant te komen, het kost ons 1 ½ uur.

Het was een spannende en inspannende dag waar wij met een positief gevoel op terug kijken.
Het zijn zware tijden, maar we hopen op verbetering,al zal dit wel zijn tijd moeten hebben.

Het blijft dus absoluut de moeite en inspanningen waard om de A.P.D.K. te BLIJVEN steunen.

Zwemmen in het mooie zwembad vandaag? Nee, we dreven letterlijk uit onze keren maar hebben het er graag voor over.