Operatie geslaagd?

Angstig keek ze om zich heen, een heel zacht Jambo kwam uit haar mond.
Mwebe, pas 23 jaar oud.
Vandaag stond ik bij de Gynaecologie en we hadden 4 grote buik operaties.
Ik dacht dat we er een acute sectio patient tussen geschoven kregen, want communicatie is hier soms ver te zoeken.
Maar niets was echter minder waar.
Een buik van een 9 maanden zwangere vrouw had ze, dus mijn gedachten gang was niet zo vreemd.
Ik hield haar hand vast om haar wat gerust te stellen, pole pole zei ik tegen haar, (rustig, rustig), converseren kon ik immers niet met haar, ik hoop dat ze zich veilig voelde.
Na 1 week ken ik pas een paar woorden swahili, maar ze was duidelijk heel erg bang.
Ze had een grote ovarium cyste waar meer dan 6 liter vocht uit kwam, meteen werd ook de baarmoeder verwijderd.
Kinderen? Dat kan ze verder wel vergeten.
Het grote probleem hier is dat de mensen die geen geld hebben dan ook alleen naar de dokter gaan als het niet meer anders kan.
De gevolgen zijn dan ook van dien, grotere en uitgebreidere operaties dan in eerste instantie nodig is.
Iedereen op de o.k was druk aan het kakelen, wat heel hard over komt omdat alle wanden en vloeren zijn betegeld, dit was erg onrustig voor haar.
De zuigpot, waar er maar 1 van is (electrisch) kan niet meer dan zo’n 2 liter behappen en dan moet hij eerst geleegd worden, jullie snappen hem al, alles stroomde intussen over de grond.
Dat is dus ook de reden waarom operateurs meestal laarzen dragen, eerst een vreemd gezicht maar wel begrijpelijk.
Na de operatie was het helemaal een feest want behoorlijke celstof matjes en schoonmaak artikelen zijn er niet.
Het is je behelpen met een lakentje dat toevallig over is, anders banjeren ze er gewoon doorheen tot er na de operatie wordt schoongemaakt.
De schoonmakers gooien na de operatie een emmer water over de vloer en komen dan met een trekker die wij in de douche hebben staan.
Alles gaat dan in een putje op de gang er achter.

Nog meer geschokt was ik echter toen ik na het instrumenteren mijn spullen naar die gang bracht, instrumentarium in een bak met desinfectie, en het vieze bebloede wasgoed op een grote hoop.
De schoonmaker stond de vieze lakens eerst uit te spoelen bij de gootsteen en vervolgens met een schuier de ergste bloed vlekken er af te halen.
Preventie tegen spetters in de ogen??? VERGEET HET MAAR.

Omdat het vandaag onze laatste dag was hebben we gisteren avond het cola kioskje bij onze logeerplek zo’n beetje leeg gekocht.
Om te bedanken dat we er mochten zijn deze dagen, en omdat het zulke schatten zijn hebben we ge tracteerd op een soort chupa chup lollies.
Een paar ballonnen aan de deksel gehangen met serpentines die ik o.a. voor de kinderen mee had.
Toen we er mee aan kwamen werd ons verteld, zet het maar bij de hoofd zuster op het kantoor neer.
Nee zeiden wij het is voor iedereen dus in de koffie kamer.
Na een goed uur was alles op.
Om ca 16.00 uur vonden we het wel mooi geweest, het was zo warm dat we nog wel even in het zonnetje in ons zwembad wilden liggen.
Voor de duidelijkheid, we logeren niet in een hotel, maar bij mensen op hun terrein in een klein huisje, maar wel met de luxe van een badkamer, w.c en dus ook een zwembad.

Nadat we van iedereen afscheid hadden genomen, please come back! Zijn we weer bij de directeur langs geweest.
Hij was heel benieuwd naar onze ervaringen.
We hebben hem verteld dat de zorg voor zijn personeel en de juiste werk omstandigheden van groot belang zijn, en dat begint bij preventie.
Dus de spatbrillen en goede handschoenen hebben we hem van harte aanbevolen.
Die van ons hadden we al op de o.k achter gelaten, en hadden gretig aftrek.
Men draagt dus ook 2 paar steriele handschoenen over elkaar omdat ze zo’n slechte kwaliteit hebben, en iedereen krijgt maat 71/2, anders is er niet.

Thuis lekker gezwommen en even gerelaxt.
Hierna werden we onder het genot?? Van luidruchtige Keniaanse Dance raps in volle vaart door de matatu driver naar de Cinemax gereden, alwaar we ons tegoed deden aan een heerlijke verse mango smootie en een verse pasta maaltijd.
Morgen nog naar een ander ziekenhuis op bezoek bij Dr. Johnson, waar we de vorige keer hebben overnacht.
Ook Eliza de huishoudster die het zeker niet breed heeft ga ik verrassen met wat kleding en andere cadeautjes.
Misschien nog even naar de Old Town en zondag naar het strand!! 10 minuten lopen van ons huisje, en alvast de tas pakken voor 5 dagen bush camp.
We gaan de zuidelijke regio van Mombasa bezoeken, het binnenland in, om onder andere gehandicapte kinderen op te sporen.
Hierover volgende keer meer.
Nu zit ik heerlijk op ons balkon dit bericht te maken, het is nu half tien ’s avonds en nog steeds ca. 28 graden.
Iedereen een fijn weekend en tot een volgend bericht,
Carla.