Ik zie ze vliegen - Reisverslag uit Badhoevedorp, Nederland van Carla Sonder - WaarBenJij.nu Ik zie ze vliegen - Reisverslag uit Badhoevedorp, Nederland van Carla Sonder - WaarBenJij.nu

Ik zie ze vliegen

Door: CarlaSonder

Blijf op de hoogte en volg Carla

16 Februari 2011 | Nederland, Badhoevedorp



Het is woensdag ochtend 5.45 uur als de wekker gaat.
Vannacht al een paar keer wakker geweest, nu niet door de Moskee met zijn gezang, maar door GIGA hoosbuien en onweer, maar ondanks dat is het nog steeds warm.
De elektra kan hier niet tegen zulke klappen op en is ook uitgevallen vannacht.
Na een kort ontbijtje met de matatu naar de stad, vreselijke Traffic Jam en wegen die er bij liggen alsof ze zijn veranderd in een zwembad.
Het water loopt de huizen binnen die aan de kant van de weg liggen.
Met man en macht wordt geprobeert het water weer naar buiten te vegen.

08.00 uur Coast General Hospital.
Samuel, een kennis van ons die apotheker is, zal ons introduceren bij de directeur van het ziekenhuis en vertellen wat ons doel is.
Er staat bij de hoofdentree van het ziekenhuis een generator enorm te loeien omdat de stroom hier nog steeds niet op orde is.
Na een half uur wachten konden we op audiëntie bij de Medisch Directeur.
Wij vertelden wat onze bedoelingen waren, kennis uitwisselen en kijken of wij er iets in zien om hen te ondersteunen, in ieder geval met een aantal dozen vaathechtingen die we uit Lelystad mee hebben gekregen.
Na een kladbriefje te hebben meegekregen voor de Head Nurse met zijn toestemming gingen we op pad naar de O.K.
Het was al een hele toer om wat kleding bij elkaar te grabbelen om aan te trekken.
Menig een heeft hier een redelijk volle omvang, zodat ik eerst bijna een Volendammer broek aan had met het kruis op de knieen.
Toch nog iets anders kunnen vinden zodat we er een beetje behoorlijk bij liepen.
Al op lieslaarzen berekend, hadden we zelf crocs meegenomen en een eigen o.k. petje.
De mensen zijn er zo vriendelijk en open naar ons dat het je ontroert.
Hoe zou je zelf reageren als er zomaar een verstekeling komt binnen lopen die zegt operatie zuster te zijn.

Na een rondje op het complex te hebben gelopen, er zijn 4 o.k’s werden we naar de koffiekamer gebracht.
Iedereen was heel nieuwsgierig naar ons, wat we doen en of we lang blijven.
Om een korte omschrijving te geven, het is hier qua instrumentarium wel oke, Martin en Aesculaap en het ziet er Picobello uit.
Maar de verdere randvoorwaarden zijn nog niet middeleeuws, maar wel bij de jaren 60 blijven steken.
Ook is de tijds efficiëntie ver te zoeken.
Er was 1 o.k oogheelkunde, 1 gynaecologie en 1 k.n.o.
Ik besloot meteen bij de k.n.o te kijken en Hermien bij de gyn.
Echter onze patient kwam pas een half uur later omdat er geen atropine aanwezig was.
Na veel ge bel kwam het in orde, er is bijna geen voorraad omdat het heel duur is en de patiënten alles moeten betalen, dit is ook een reden waarom ze soms niet op komen dagen en een half programma afvalt, er is dan geen geld voor de matatu.
Met het water is eveneens een probleem, al dagen geen water uit de kraan te krijgen en dat voor een o.k.
Er staan water tanks met liters!!! Water dat niet te tillen is.
Zo kunnen ze water gebruiken om de handen te wassen.
Er is zelfs een soort TOP procedure en de gazen worden geteld en op een schoolbord geschreven.
Overall hebben we een leuke dag gehad en ook hen veel verteld over hoe wij werken en wat de meest belangrijke zaken zijn.
Om nog even op de financiën terug te komen, we hadden een laparotomie die kostte 5000 k.sh. ca. 50 euro, en de pin bon zat in de status, eerder worden de mensen niet geholpen
Ze krijgen nog een na rekening die betaald moet worden voor ze naar huis gaan, en cash betaald moet worden(hechtingen, handschoenen, mesjes, gazen etc.)
Een nacht op de afdeling liggen kost 700 k.sh. (7 euro)

Instrumentarium wordt na gebruik in een soort alcohol gedaan, na 20 minuten in een zeepsopje en daarna in water.
Het wordt dus met de hand schoongemaakt, een was machine is er niet, daardoor glanst het misschien wel zo mooi.

Alles wordt ingepakt in doeken en na steriliseren een week bewaard, er zitten zoveel gaatjes in de doeken dat het volgens mij na een uur al niet meer steriel is.
Om nog even op mijn titel terug te komen, om 14.00 uur kregen we een warme maaltijd! Van bonen rijst en een groenten prutje.
De vogels vlogen de koffie kamer in om uit de pan met rijst te eten en de vliegen vlogen er op de o.k lustig op los.
Geen afzuiging e.d dus maar open ramen en… vele malen geen stroom omdat die steeds uitviel tijdens de o.k.
Om 17.00 uur zijn we klaar en proberen ons in een pikdonkere kleedkamer om te kleden, evenals bij ons is ook daar de energie er uit, maar een lieve collega komt met een mobiele o.k lamp om ons uit de brand te helpen, wat een inventiviteit! Dan via een heerlijk restaurantje , waar we ons vochtpeil weer op orde proberen te brengen, we hadden dus ook geen water om te drinken.weer huis waards om nog even een duik in het zwembad te nemen en onze stukkies te schrijven, en te relaxen in ons paradijsje.
Hopelijk genieten jullie er een beetje van.
Lieve groet en Assante Sana. Carolina,( ze kunnen Carla niet uitspreken)


Kijk voor mijn foto's tot op heden:
www.picasawebalbum.google.com/hermien6/CarlaS#

  • 16 Februari 2011 - 21:23

    Pat:

    Hoi Carolina. Ik weet precies hoe het er toegaat en toch denk ik nu al: allemachtig wat vreselijk. Gek he, hoe snel je je omschakelt. ja die regen, dat is toch wel heel apart. Is het nu niet heel eng in het verkeer, oftewel heel glad. Hou je taai en geniet van het zwitserlevengevoel. Assante sana.

  • 16 Februari 2011 - 21:23

    Pat:

    Oh ja, je moet de plaats van je reisverslag nog wijzigen, anders blijf je in Badhoevedorp zitten.

  • 17 Februari 2011 - 06:39

    Ellen:

    Jeetje Carla, wat een verhaal. Wat een luxe om dan nog een duik in het zwembad te nemen en in een restaurantje wat te eten.
    Ik geniet van je verhalen,

    veel liefs Ellen

  • 17 Februari 2011 - 06:49

    Suze:

    Ha die Carla,

    Lijkt een beetje op Liberia, daar vlogen de kakkerlakken ook de OK's in en uit door het open raam.OK-kleding tevens idem dito. En overal levensgrote stofwolken.. dat herinner ik me, er is dus nog niet veel veranderd.... Opdektafels waar de rand gewoon bloot lag etc. Wat een ervaringen doe je op, leuk en nuttig. Hou je haaks en keep smiling! Groetjes, Suze

  • 17 Februari 2011 - 07:37

    Gert:

    wat een ander leven is het daar toch...
    Voor jou indrukwekkend om beide kanten weer te zien...aan de ene kant de arme Keniaan die eigenlijk zijn eigen OK niet kan betalen omdat ie maar twee euro per dag verdiend.....aan de andere kant je lekkere hotel met zwembad.....natuurlijk herken ik het!
    khad wel met je mee gewild!!

    geniet ervan!


  • 17 Februari 2011 - 08:05

    Deborah:

    He Carolina,

    Geweldig om dit zo te lezen! Ik wil ook wel jouw kant op!!

    Liefs Deb

  • 17 Februari 2011 - 08:25

    Marcel:

    Hebben zij nog iets aan een anesthesie medewerker. Ik meld mij graag aan voor een tripje.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Carla

Naast mijn werk als operatie assistente wil ik iets meer betekenen voor de medemens. Mijn hart gaat uit naar gerichte hulp in Afrika, vooral om de gehandicapte kinderen een kans te geven op een beter leven.

Actief sinds 07 Feb. 2011
Verslag gelezen: 380
Totaal aantal bezoekers 57789

Voorgaande reizen:

17 Februari 2015 - 23 Maart 2015

Mombasa 2015.

28 Januari 2014 - 06 Maart 2014

Mombasa 2014

03 Februari 2013 - 03 Maart 2013

Operatie Mombasa 2013.

07 Oktober 2012 - 15 Oktober 2012

Bezoek A.P.D.K. Mombasa.

04 Maart 2012 - 02 April 2012

volonteren tijdens bush camps in Kenia.

Landen bezocht: