Old Town,Medicines,Food and a Early Sunday morning

Old Town.


Vandaag wederom een druk programma op touw , we willen nog zoveel doen voor de bush camp begint.

Allereerst vanmorgen met de Matatu en vervolgens met de tuk tuk naar Old
Town.
Om de verschrikkelijke ochtend spits te mijden zijn we wat later vertrokken.

In Old Town aangekomen werden we meteen door diverse mensen aangesproken.
Please come and see!!

Ook hier merken de mensen duidelijk dat er een recessie is.
De hotels zitten veel minder vol, waardoor er ook veel minder toeristen zijn.
Een ieder hoopt wat aan ons te verkopen, maar de meeste winkeltjes hebben dezelfde artikelen in de aanbieding.


En ja.... we werden al snel herkent, I am the Giraffe Man, you know me?? last year??

Ja zeker, we herkenden de eigenaar van de workshop waar ik vorig jaar de giraffes zou laten maken,maar die er nooit kwamen, That is Africa.
De man kon het zich nog heel goed herinneren.
Wederom de belofte om het te proberen evenals een AFRICAN NURSE.

Een houten beeldje afgebeeld als verpleegster, daar heb ik nou wel oren naar!!!

I come back in 3 weeks zei ik, maar ik heb er absoluut geen verwachtingen bij, we zullen wel zien.



MEDICINES .


Hierna met de tuk tuk weer terug naar de stad om in de Apotheek een voorraad medicijnen in te slaan.
Ik had al een lijstje gemaakt.

100 paracetamol
100 brufen
10 ontwormingskuren
4 flessen kinder paracetamol drank, voor de allerkleinsten
2 flessen dettol
4 flessen ijzerdrank
10 tubes creme tegen de schurft
100 medicijn zakjes

We kregen korting toen we vertelden dat dit voor een medical camp was.
Dit alles voor het bedrag van 55 euro, kom er bij ons maar eens om.

!!Trouwens voor de reizigers onder ons, MALARONE is gewoon bij de apotheek te koop, dezelfde fabrikant als in Nederland.
Alleen de prijs is wel even anders.
Voor 12 tabletten betaal je 20 euro, bij ons in de apotheek 40 euro.
That's de difference.
Het is hier al jaren te koop en de prijs is niet te hoog omdat de mensen het anders niet kopen.
Dus... als iemand het nodig heeft en niet vergoed krijgt van de verzekering, dan kan ik het wel meenemen.

Bepakt en bezakt togen we weer aan op huis op het heetst van de dag.

Na een lunch, zwemmen en een siësta weer op pad.



FOOD.


De voedsel pakketten stonden ook hoog aan mijn verlanglijst.
Omdat vorig jaar bleek dat er zoveel nood was, besloot ik na die ervaringen om ook voedselpakketten aan te schaffen.

Anneke en Hanneke, 2 vrijwilligsters die hier 3 maanden waren zagen echt resultaat na 6 weken.

We besloten om er voedzame middelen in te doen die voor het hele gezin te gebruiken zijn.

Inhoud:

1 kg. bonen
2 kg suiker
1 zakje zout
1 zak melkpoeder, goed voor 2,5 liter volle melk
1 zakje omo
1 tablet desinfecterende zeep
2 kg. bloem voor de chapati pannenkoekjes

Dit alles bij elkaar voor 6 euro per pakket, niet altijd de A kwaliteit nemen zodat er meer kan worden gekocht.

We zullen dus veel pakketten kunnen aanschaffen, we bekijken het per week, en doen dan in de weekends de nieuwe boodschappen voor de volgende week.

Een grote kar vol met artikelen waaraan we ons een breuk sjouwden, al was het 20.00 's avonds, toch was het nog flink zweten.

Eindelijk na veel gesjouw in de matatu beland, waarna we er nog 2 keer uit moesten met de spullen om plek voor anderen te maken die voor ons uit de matatu moesten.
Je moet er kruip door sluip door in en uit en vooral niet te dik zijn.

Natuurlijk zaten we te veel te kletsen en niet op te letten toen we ons realiseerden dat we al lang onze gate voorbij waren, dom dom.
Gauw er uit en een tuk tuk genomen die ons voor het huis afzette, we wilden niet nog langer met alles zeulen.
Je snapt wel, we konden ons wel uitwringen.

Later op de avond nog even de boekhouding bij houden, want.... de kas moet natuurlijk
wel kloppen.

Hierna nog heerlijk zwemmen bij volle maan om weer wat af te koelen.



AN EARLY SUNDAY MORNING.


Het is 5.15 uur als de wekker gaat.
Kreun, ik had me best nog even om willen draaien.
Maar... we hadden een afspraak met Samuel, onze Keniaanse vriend.
Hij nodigde ons van de week uit om mee te gaan naar de kerk.
Dit moet je toch een keer beleefd hebben, maar we realiseerden ons niet dat het zo vroeg in de morgen was.

Ondanks het vroege tijdstip 5.45 uur, was het al druk op de weg er heen.
De Matatu's beginnen net weer te rijden en de eigenaren van de marktkramen zijn al weer druk bezig hun zaken op te bouwen.
Zo vroeg in de morgen is dat qua temperatuur beter te doen.

Bij de kerk aangekomen was het een komen en gaan van mensen, ook kleine kinderen waren mee.
Samuel zocht een plek voor ons uit, nog net niet op de 1e rij.
Het eerste half uur zijn er al veel mensen aan het bidden, hardop, zittend en lopend door de gangpaden..
Ik keek mijn ogen uit.
Het is een groot gebouw waar zeker 1000 man in kan.

Op het podium stonden de microfoons al klaar, en om 6.30 kon het spektakel beginnen.

De koorleden waren al aan het in zingen en dat klonk naar meer.
De hele dienst liepen mensen in en uit.

Het was een dienst met veel gospel clap your hands en geswing, ik zweette me ongelukkig.
De dienst zou 2 ½ uur duren en we dachten tevoren dat de tijd niet om zou gaan, maar dat was uiteindelijk niet zo, de tijd vloog om.

De voertaal was Engels en er werd veelvuldig over de aanstaande verkiezingen gesproken, bij ons denk ik niet echt een issue voor in de kerk.

Weer een nieuwe belevenis.

De mensen gaan trouwens ook door de weeks om 4.00 uur 's morgens naar de kerk, moet je toch niet aan denken, voor je naar je werk gaat.


Zo direct naar Cafe Mocha, hier hebben ze supersnel Wifi en bij een drankje kun je een uur gratis internetten.
We hebben wel een dongel voor het internet, maar foto's uploaden voor bij de weblogs gaat dan veel sneller.

Hierna bij Karibou voor het laatst lekker eten en dan de tas pakken voor de start van de Bush Camp morgen.

Dan wordt het afzien, en voorlopig geen zwemrondjes meer tot vrijdag avond.


Karibu, Carla.